Hyperloop-z-Amsterdamu-do-Paryża-za pół godziny-neutralnie pod względem emisji CO2

Hyperloop with electro magnets | Goudsmit Magnetics

Hyperloop to alternatywa dla pociągu lub samolotu, ale bez kosztów energii, emisji lub opóźnień. Firma Goudsmit dostarczy magnesy dla tego rozwiązania.

 

Czym jest Hyperloop?
Hyperloop to rodzaj systemu przesyłowych rur pneumatycznych, wykorzystywanych do transportu ludzi i towarów z dużą prędkością. Wewnątrz rury znajduje się próżnia; nie ma oporu powietrza ani tarcia. Dzięki temu Hyperloop pozwala osiągnąć prędkość 1000 km na godzinę. Cel jest jeszcze większy – 1200 km na godzinę.


Czy jest to kolej magnetyczna?
Nie. Działa to całkowicie inaczej od kolei magnetycznej, dostępnej na przykład w JaponiiRura zawiera kapsułę lub kabinę, która jest podwieszona na magnesach, dzięki czemu unosi się w powietrzu. Elektronika reguluje pole magnetyczne tak, aby kapsuła mogła przechodzić przez rurę i zwalniać.

 

Zaleta
Podróżowanie za pomocą Hyperloop jest energooszczędne, nie emituje CO2 i jest niezwykle zrównoważone. Nigdy więcej nie utkniemy w ruchu. Szacuje się, że Hyperloop będzie mógł przewieźć dwa razy więcej osób niż szybka kolej. Kolejnym ważnym aspektem będzie możliwość podróżowania we wszystkich warunkach pogodowych, w tym podczas burzy, śniegu lub obfitych opadów deszczu. Ponieważ kapsuła unosi się w powietrzu, nie występuje zużycie szyn i nie jest wymagana praktycznie żadna konserwacja.


Dokąd będzie można pojechać w Hyperloop?
Do 2030 r. w Europie powinna powstać sieć rur o długości 10 000 km, rozlokowana wzdłuż obecnych autostrad lub dróg kolejowych, łącząc główne miasta. Ze Szwecji do Stambułu i z Moskwy do Malagi.

Kto wpadł na ten pomysł?
Na ten pomysł wpadł Elon Musk, amerykański przedsiębiorca, założyciel firmy Tesla. W 2012 r. ogłosił konkurs na najbardziej realistyczny projekt. Studenci z Delft University of Technology zwyciężyli w nim, a następnie założyli firmę Hardt. Zwrócili się w sprawie magnesów do firmy Goudsmit Magnetics. Dla Twojej informacji: Elon Musk sam angażuje się w prace nad Hyperloop, podobnie jak Richard Branson. Na tym filmie możesz zobaczyć więcej.

 

Co dokładnie robią magnesy?
Magnesy sprawiają, że kapsuła swobodnie unosi się w rurze, popychają ją do przodu i zapewniają stabilność. Dzięki temu nawet podczas jazdy z ogromną prędkością lub zmian torów nie będą występowały żadne wstrząsy.

Magnesy są bardzo silne, ponieważ pasażerowie razem z bagażami trochę ważą. Magnesy ułatwiają też zmianę rur, co umożliwia skręcanie w prawo lub w lewo przy pełnej prędkości bez zatrzymywania się.

Firmy Hardt i Goudsmit wspólnie opracowały tę szybką technologię zmiany. Wyprzedzają one firmy Tesla i Virgin, które nie są jeszcze w stanie tego osiągnąć.

Na jakie problemy napotyka firma Hardt? 
Ogromna, nowa infrastruktura złożona z rur i platform musi zostać zrealizowana wzdłuż istniejącej sieci kolejowej lub drogowej. To jeden z problemów. Ponieważ w tym celu musi ona wywłaszczyć ziemię i uzyskać pozwolenia.

Oczywiście chodzi też o środki: firma Hardt potrzebuje szacunkowo 25 milionów euro na budowę 3-kilometrowego toru do testów transportu dużych prędkości w Groningen. Tutaj zbudowane zostanie nowe Europejskie Centrum Hyperloop. Inni twórcy nowatorskich rozwiązań również będą tam mile widziani. Bezpieczeństwo jest najważniejsze, dlatego tak ważne są dogłębne testy.

 

A co z firmą Goudsmit Magnetics? 
Firma Goudsmit musi być w stanie dostarczać odpowiednią ilość magnesów w długim okresie czasu. Podstawą niezwykle silnych magnesów jest neodym, rzadki materiał wydobywany z ziemi w chińskich kopalniach. Nasz inżynier ds. badań i rozwoju obliczył, że jedna pętla Hyperloop z Amsterdamu do Frankfurtu wymagałaby tego materiału w ilości większej niż trzy największe kopalnie w Chinach mogą dostarczyć dla tej trasy. To o wiele za mało, więc musimy szukać innych źródeł.

To naprawdę wspaniale, że firma Goudsmit Magnetics może przyczynić się do powstania szybkiej, komfortowej i przyjaznej dla środowiska formy transportu pomiędzy dużymi miastami.

Możesz również przeczytać ten artykuł w The Guardian.

Więcej informacji? Proszę skorzystać z formularza kontaktowego